Planta de aceite de ricino: beneficios, usos e propiedades

CASTOR

Outros nomes com.unes
Palma Christi, Planta de Aceite de Ricino, Planta de Aceite de Ricino, Higuerilla, Infernal Fig

Nome científico
Tick ​​común

Familia botánica
Euphorbiaceae

descrición
É unha herba de talo erecto, de 1 a 5 metros de altura, máis ou menos ramificada, chegando a miúdo arbórea, de tronco robusto. Follas alternas e palmadas. Flores numerosas, apétalas, pequenas e verdosas en racimos terminais. O froito é unha cápsula tubular espiñosa que contén unha semente ovoide en cada célula. As sementes son brillantes, lisas, negras, tinguidas de branco e moteadas con marcas grises e marróns. O endosperma é carnoso e oleoso.

Orixe
É unha planta orixinaria do sur de Asia e principalmente da India e Xava.

Localización
Común en Cuba en terras áridas e cultivadas. Despois de escapar do cultivo, continuou desenvolvéndose espontáneamente. Tamén existe nas outras Antillas, no sueste dos Estados Unidos de América, nas Bermudas, na América tropical continental e en varias rexións de África, Indonesia e o sur de Europa.

Parte útil
Aceite de semente industrial.

Propiedades medicinais recoñecidas
Dixestivo: purgante (aceite extraído industrialmente de sementes)

Formas farmacéuticas descritas
Aceite extraído das sementes (aceite de ricino).

Vía de administración
Oral.

Outras propiedades atribuídas (aínda non aprobadas)
As follas aplícanse tópicamente nos peitos para estimular a produción de leite. A decocción da raíz úsase para enfermidades da próstata debido á súa acción diurética, e tamén se usa contra os cólicos; As súas follas aplícanse na cabeza en casos de febre para aliviar a dor e contra calquera inflamación externa. O aceite de ricino úsase para tratar os orzuelos incipientes aplicando unha gota na pálpebra.

Advertencias
As lectinas extraídas das sementes son citotóxicas. Denunciaron casos de intoxicación no gando provocada pola planta e as súas sementes. A casca da semente contén un alérgeno que causa reaccións alérxicas en individuos hipersensibles. Unha das lectinas de sementes (Ricinus communis aglutinina) mostrou acción neurotóxica, producindo dexeneración neuronal da medula espiñal en ratas. Informeuse dun caso de posible acción teratoxénica producida polo aceite de ricino.

Outros usos
As lectinas (ricina e aglutinina) extraídas das sementes utilízanse como marcadores nas técnicas histoquímicas e na cromatografía de afinidade. O aceite de ricino tamén se usa na fabricación de xabón e como lubricante para motores de combustión interna.

Compoñentes
Os principais compoñentes das sementes son: aceite, 49 a 85% de glicéridos de ácido ricinoleico; proteínas, 20% ricina-toxoalbúmina; alcaloides (ricinina, ricidina); encimas; fosfatidiletanolamina.

Cultura
Cultívase en terreos soltos ou de regadío e en climas cálidos.

Preparación e dosificación
O aceite de ricino úsase como catártico na dose habitual de 15 ml para adultos.

Fuente: FNM

Continúa lendo no Directorio de noticias

Siga as nosas canles WhatsApp, Telegrama y Facebook.

Estamos en Google News

Coméntanos o que pensas:

0 comentarios
Miniatura do vídeo

Deixe un comentario

Os anuncios revisaranse manualmente e publicaranse nas próximas horas.
Só se permiten mensaxes respectuosas e relacionadas co tema.